POESÍA
DE MI ABUELO
Con mi
abuelo,
juego, me
divierto
y aprendo a
ser mayor
Sigo sus
pasos
allá donde
va,
repito sus
acciones
pues soy
heredero
de su persona
Aprendo su
trabajo.
Aprendo su
afición.
Aprendo su
diversión.
Con mucha
ilusión.
Me hace reír
y enfadar
me hace
llorar
pero en el
fondo
sabe amar.
Tomas
Talavera Cortés.
6º curso.
No hay comentarios:
Publicar un comentario